Ken je dat? Dat je al ‘duizend-dingen-op-je-bord’ hebt en er precies op het onjuiste moment nog iets bovenop komt? Zo voelt het nieuws over mijn moeder die ziek is.
We zitten in een drukke tijd. Het einde van het jaar is weer in zicht, op het werk is het druk en chaotisch. Tussen de bedrijven door doe ik mijn best om af te vallen want ik ben nu echt wel veel te dik. Het komt allemaal niet echt van de grond. Wat een gedoe.
Max heeft gedoe op zijn werk met zijn team. Hij is gespannen, heeft regelmatig hoofdpijn en slaapt slecht. Op mijn werk zijn ook de nodige perikelen. De zoveelste reorganisatie vindt plaats en weer moet iedereen maar afwachten hoe het er daarna uitziet en wie nog op z’n plek kan blijven. Dat brengt toch weer onzekerheid met zich mee. Laat ik het zo zeggen: wij kunnen het ons in ieder geval niet permitteren dat een van ons zijn baan verliest met de vaste lasten die we hebben. We wonen prachtig maar dat heeft zo zijn prijs. Ik baal ongelooflijk van deze situatie.
De kinderen gaan gelukkig goed, hoewel Juliet er schijnbaar moeite mee heeft om haar aandacht erbij te houden op school. Haar juffrouw blijft daar maar over klagen, ook dit jaar weer. Volgens mij valt het allemaal wel mee.
In periodes als dit moet ik regelmatig mijn ontspanningsmomentjes hebben. Bijvoorbeeld op vrijdagavond met vriendinnen een wijntje drinken als afsluiting van de werkweek. Anders heb ik niet meer het idee dat ik van het leven geniet. Maar als ik eerlijk ben, ben ik ook daar zelfs te moe voor.
Precies weten hoe het zit?
Laten we voorop stellen dat het leven - vaak ongemerkt - heel veeleisend is, voor veel mensen. Niet voor niets neemt het aantal gevallen van overbelasting en chronische stress in alle leeftijdscategorieën toe. Het beeld van hoe het leven MOET zijn, wordt ook steeds veeleisender. Het is logisch dat de ‘dalen’ in het leven heftiger beleefd worden als je in een wereld leeft die in onze beleving één grote ‘piek’ moet zijn.
Een individu handelt vanuit een web van patronen, gedachten, overtuigingen en ingeprogrammeerde handelingen. Heel zwart-wit geredeneerd: als dingen (even) niet goed gaan, is het leven shit. Shit betekent, afzien. Afzien is wel het laatste wat je wil want het algemeen maatschappelijk beeld is dat alles vooral leuk moet zijn en dat je altijd moet ‘shinen’.
Als het even niet leuk is, moet er afleiding / verdoving komen. Dat betekent vaak: eten, roken, drinken, kopen, drugs, etc. Daarnaast kun je jezelf ook afleiden door de hele dag aaneengesloten bezig te blijven: werken, kinderen verzorgen, sporten, tv kijken, social media bijhouden, mantelzorg, uit eten gaan, ….. ‘Duizend-dingen-op-je-bord-zonder-rustpauze’ kun je heel lang volhouden, zelfs zonder dat je het merkt. Ons lichaam is een vernuftig systeem dat altijd voor jou zorgt en altijd zoekt naar evenwicht. Maar net als bij een heel dik elastiek, is de rek er op een gegeven moment uit. Het knappen van een elastiek is een ‘split-second-moment’. Zo is dat ook met jouw systeem dat ineens instort.
Je lichaam kan langere tijd veel meer van het stresshormoon cortisol produceren dan wenselijk is; je lichaam zorgt in die zin goed voor je want jij kan alles blijven doen wat je moet en wil doen, maar goed is het natuurlijk niet voor je. Allerlei processen in je lichaam raken verstoord. Afvallen is vaak ook een probleem.
Het proces van langdurige afgifte van cortisol zorgt ervoor dat je lichaam steeds een klein beetje meer uitput. Dat komt omdat het cortisolgehalte eigenlijk moet afnemen naarmate de dag vordert. Om ‘s avonds en ‘s nachts goed te kunnen slapen moet het lichaam langzaamaan tot rust komen en melatonine aan gaan maken. Vaak komt ons lichaam daar niet meer aan toe omdat we de hele dag in de actiestand staan. Slecht(er) slapen is een van de signalen van disbalans en/of uitputting.
Je kop in het zand steken en non-stop doorgaan zonder werkelijke rustpauzes, is dus geen goed idee. Jezelf verdoven ook niet. Ervoor zorgen dat je sensitiever wordt voor signalen, dat je beter gaat voelen wat wel en niet goed voor je is, is essentieel. Meditatie, mindfulness, ruimte geven aan emoties, rituelen om gebeurtenissen te verwerken, zijn voorbeelden van hoe je dit gestalte kan geven. Doe vooral wat bij je past. En weet: tv kijken is geen rustmoment!
