Ja zeg, hou nou eens op! Hoe zo ruim ik nooit iets op. Alsof ik nooit iets doe in het huishouden. Jij kijkt altijd alleen maar naar wat ik niet doe. Kijk eens een keer naar jezelf, Lorna, en laat mij erbuiten. Altijd maar die verwijten. Heb genoeg gezeik op mijn werk, dat gezeur van jou hoef ik er echt niet bij te hebben. Je lijkt je moeder wel, die heeft ook altijd wat te zeiken!
Even voorstellen, ik ben Max, 39 jaar, getrouwd met Lorna. Ik heb twee kinderen, eentje van 7: Juliet, en eentje van 5: Matt. Heel leuk een gezin maar wel ontzettend druk.
Ik heb al een tijdje last van kiespijn. Komt soms in een keer opzetten. Had er nu alweer dagen last van. Ben gisteren naar de tandarts geweest en wat denk je. Ja hoor, er zit een ontsteking. Lekker dan. Ik moet nu dus een wortelkanaalbehandeling ondergaan. Dat heb ik weer. Heb helemaal geen tijd voor dit gedoe.
Het is superdruk op het werk. Ik werk als manager bij een ministerie. Dacht toen ik 2 jaar geleden als manager werd aangesteld dat ik mooi alles kon delegeren. Not! Wel een mooie uitdaging, een team van 15 mensen aansturen. Ik had er dan ook hard voor geknokt. Toen ik dan eindelijk manager werd voelde het niet eens als een overwinning. Nee, het was meer dan terecht dat ik die promotie kreeg. Had niet voor niets alles uit de kast getrokken om te bewijzen dat ik de meest geschikte persoon was. Echt meer dan verdiend.
De laatste tijd slaap ik ook niet zo goed. Lig dan maar te draaien in bed. ‘s Ochtends stap ik dan echt moe het bed uit. Het wordt tijd dat ik weer eens lekker met ‘de mannen’ op stap ga. Effe goed doorzakken met bier en bitterballen.
Vandaag bij het teamoverleg ging het weer eens goed mis. Er is namelijk continu gedoe in het team. Bepaalde mensen zoeken telkens de confrontatie. Nou, die ga ik mooi niet aan. Als er een probleem is, los ik het gelijk op, nog voordat er stront aan de knikker is. Zo doe ik dat altijd al en dat werkt prima.
Precies weten hoe het zit?
Zaken die onbenoemd of onuitgesproken blijven. We herkennen het allemaal. Op sommige momenten is dat de beste keuze in een (lastige) situatie. Je kiest er bewust voor. Het is iets anders wanneer je hierin doorslaat. Dat wil zeggen dat je wel ziet, voelt en weet hoe je de dingen anders zou willen, maar dit niet bespreekt. Het (bewust) niet benoemen of bespreekbaar maken omdat je ‘gedoe’ wil vermijden.
Vaak is de onderliggende driver angst. Angst om de relatie met de ander te beschadigen. Misschien wil je aardig en leuk zijn voor iedereen, omdat je diep van binnen bang bent voor kritiek of afwijzing. Wellicht koos je vroeger als kind al, onbewust, voor een conflict vermijdende overlevingsstrategie om beter met spanningen van je ouders om te kunnen gaan. En is dit een way of life geworden.
Door niet te bespreken wat je voelt en vindt, vermijd je het conflict met de ander maar veroorzaak je uiteindelijk een conflict met jezelf. Onuitgesproken boosheid, teleurstelling, frustratie, maar ook onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen kunnen zich vastzetten in het lichaam, met als mogelijk gevolg dat je weerstand vermindert en je dus vatbaarder bent voor invloeden van buitenaf. Dit kan zich emotioneel en/of lichamelijk uiten. De eerste signalen hiervan kunnen bijvoorbeeld concentratieklachten, spier-/gewrichtspijn, of een ‘korter lontje’ zijn.
Natuurlijk is het moeilijk. Niet iedereen is een geboren communicator. Dat hoeft ook niet. Er is altijd ruimte om zaken te beschouwen en (opnieuw) te leren. Het durven herkennen bij jezelf is een goede start. Van daaruit kun je werken om dichterbij jezelf te blijven om wel de uitdaging aan te kunnen gaan om te zeggen wat je vindt. Als je van jezelf weet of voelt dat er wat moet veranderen maar je (nog) niet weet hoe, schakel dan een specialist in of volg een opleiding. Dat kan een hele hoop ‘gedoe’ voorkomen.
